ชีวประวัติ เจ้าแม่กวนอิม(1)
พระนามกวานยิน
“กวานยิน” เป็นสำเนียงโพวทงหรือก๊กกื้อ(ซึ่งไทยเราเรียกว่าภาษา กลาง หรือภาษาแมนดาริน ศัพท์ในภาษาอังกฤษอย่างเก่าเรีกว่าภาษา Mandarin แต่ศัพท์ทันสมัยที่สุดเรียกว่า (National language) ส่วนชาวจีนแต้จิ๋วเรียกว่า กวนอิมเนี้ย แต่ไหหลำเรียกว่า กวันเอียมโผ่ หรือ กวันเอียมเหนี่ยว ฯลฯ การที่ข้าพเจ้าเลือกเอาภาษาโพวทง ก็ด้วยเหตุที่เห็นว่าเป็นภาษาที่โลกนิยม ทั้งชาวจีนทั่วไปก็รับรองว่าเป็นภาษาที่แท้ของชาติจีน อนึ่ง ข้าพเจ้าได้ทราบข่าวว่า เวลานี้รัฐบาลจีนภาคใต้กำลังจะออกบัญญัติไม่ยอมให้ผู้ที่ไม่รู้ภาษาโพวทงเป็นครูในประเทศจีนเป็นอันขาด(จะรวมชาวต่างประเทศด้วยหรือไม่ข้าพเจ้าไม่ทราบแน่) และโรงเรียนทุกโรงจะต้องสอนเป็นภาษาโพวทง
กวนอินเนี้ย เป็นนามที่ชาวจีนรู้จักกันอยู่ทั่วไป แม้ชาวไทยก็ออกจะชินๆหูอยู่เหมือนกัน แต่ถ้าเราถามคนจีนว่ากวนอิมเนี้ยเป็นอะไร เราจะได้รับคำตอบว่าเป็น เจ้า บ้าง เป็น พระพุทธเจ้า บ้าง เป็น เทพหรือเซียนบ้าง ต่างๆกัน ซึ่งที่แท้กวนอิมเนี้ยก็คือ เทพธิดาหรือเซียนแห่งความเมตตากรุณา นั่นเอง แต่จะสืบเนื่องเกี่ยวพันกับเทพของพราหมณ์หรือของโรมันและกรีกหรือไม่นั้น ข้าพเจ้าผู้ขาดความรู้ในเรื่องสวรรค์ชั้นฟ้าจะออกความเห็น เอาไว้ให้ผู้รู้ในเรื่องพรรณ์นี้เป็นผู้วิเคราะห์เถิด แต่อย่างไรก็ดี ข้าพเจ้าเชื่อว่าไม่เกี่ยวข้องกัน เพราะความเจริญของจีนในโบราณสมัยเป็นอิสระ การสืบเนื่องเกี่ยวพันกับโลกภายนอกแทบจะกล่าวได้ว่าไม่มี
วิหารหรือศาลสำหรับประดิษฐานเทวรูปกวานยินมีดาษดื่นในประเทศจีน แต่ที่งามสง่าที่สุดมีอยู่แห่งหนึ่ง ซึ่งมีข้อความบรรยายโดยละเอียดอยู่ในหนังสือเรื่องของประเทศจีนแล้ว ข้าพเจ้าไม่อยากจะกล่าวให้ซ้ำซากอีก เทวรูปกวานยินที่ปั้นด้วยดินสำหรับทำถ้วยชามก็มีขายอยู่ในท้องตลาดของเมืองไทยเกลื่อนกลาด
นิยายเรื่องเจ้าหญิงกวานยินหรือเทพธิดากวานยินที่ข้าพเจ้าจะเขียนต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงซึ่งระคนปนคละต่อแต้มเพิ่มเติมด้วยฝอยตามแบบโบราณวรรณวิจิตรของจีน หรือจะเป็นแต่เพียงนิยายก็เหลือความสามารถที่ข้าพเจ้าจะสืบสวนค้นคว้าวินิจฉัยให้ทราบโดยถ่องแท้ได้ ขอท่านผู้อ่านจงวิเคราะห์เอาเค้าตามเรื่องและถ้อยกระทงความของเรื่องนี้เถิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น